mindmusings

ಮೊನ್ನೆ ಯುಗಾದಿಗೆಂದು ಮನೆಯೆಲ್ಲಾ ಕ್ಲೀನ್ ಮಾಡುವಾಗ ಸಿಕ್ಕ ಹಳೆಯ ಗ್ರೀಟಿಂಗ್ ಕಾರ್ಡ್ ಮದುವೆಗೆ ಮೊದಲಿನ ದಿನಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಿತ್ತು. ಪ್ರಶಾಂತನಿಗೆಂದೇ ನಾನೇ ಕೂತು ಕೈಯಾರೆ ಮಾಡಿದ್ದ, ಪ್ರೀತಿ ತೋರಿದ ದಿನಗಳು. ಅಪರೂಪಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಂದಲೋ ಸಿಕ್ಕಿಬಿಡುವ ಈ ವಸ್ತುಗಳೇ ಹೀಗೆ. ವಾಸ್ತವದಿಂದ ಗತಕಾಲಕ್ಕೆ ಸಣ್ಣ ಪಯಣ ಮಾಡಿಸುತ್ತವೆ. ನೆನಪಿನ ನವಿಲುಗರಿ ಬಿಚ್ಚಿ ಮನಸ್ಸು ಸಂತೋಷದ ಮಳೆಗೆ ತೋಯ್ದು ತೊಪ್ಪೆಯಾಗುತ್ತದೆ, ದುಃಖಕ್ಕೆ ಕಣ್ಣಾಲಿಗಳನ್ನು ತುಂಬಿಸುತ್ತವೆ. ಎಡಬಿಡದೆ ಪುಸ್ತಕ ಓದುವ ಹುಚ್ಚಿದ್ದ ನನಗೆ ಅಜ್ಜನಮನೆಗೆ ಹೋದಾಗಲೆಲ್ಲ ಅಟ್ಟದ ಮೇಲಿದ್ದ ಹಳೆಯ ಪುಸ್ತಕ ಸಂಗ್ರಹ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ನಿಧಿಯಂತೇ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ಯಂಡಮೂರಿ ವೀರೇಂದ್ರನಾಥರ ಅನುದೀಪ, ಪರಮಹಂಸ ಯೋಗಾನಂದರ ಪವಾಡ ಪ್ರಪಂಚ, ಕರ್ವಾಲೋದ ಮಂದಣ್ಣ ಎಲ್ಲರ ಪರಿಚಯ ಆಗಿದ್ದು ಈ ಕ್ಲೀನಿಂಗ್ ಕೆಲಸಗಳಿಂದಲೇ! ಒಮ್ಮೆ ಹಾಗೆ ಅಟ್ಟದ ಮೇಲೆ ಏನೋ ಹುಡುಕಲು ಹೋಗಿ ಮಾವ ಸುಮಾರು 20 ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಅತ್ತೆಗೆ ಬರೆದ ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರಗಳ ಗಂಟು ಸಿಕ್ಕಿ ಓದಲೋ ಬೇಡವೋ ಎಂಬ ಜಿಜ್ಞಾಸೆಯ ನಡುವೆ ಒಂದೇ ಓದಿದರಾಯಿತು ಎಂದು ಓದಿದ ಪೂರ್ತಿ ಕಟ್ಟು ಇನ್ನು ಎಲ್ಲೋ ನನ್ನ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಕೂತಿದೆ. 'ನಿಮ್ ರೂಮ್ ನೋಡಕ್ಕಾಗಲ್ಲ ಏನೇನೋ ತುಂಬ್ಕೊಂಡಿದೆ. ಕ್ಲೀನ್ ಮಾಡಕ್ಕೂ ಟೈಮ್ ಆಗ್ತಿಲ್ಲ'  ಅಂತ ಅಮ್ಮ ನಾನು ಅಕ್ಕ ಇಬ್ಬರು ಮನೆ ಬಿಟ್ಟ ಮೇಲೆ  ತುಂಬಾ ಕಾಲ ಹೇಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಳು. ಕೊನ

ಯಾಕೋ ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ಅಜ್ಜಿಯ ನೆನಪು ಹೆಚ್ಚಾಗಿಯೇ ಕಾಡ್ತಿದೆ. ಹದಿಮೂರಕ್ಕೆ ಮದುವೆಯಾಗಿ 12 ಮಕ್ಕಳ  ತಾಯಿಯಾದ, ಸಣ್ಣ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಗಂಡನ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಬದುಕಿಡೀ ಮಕ್ಕಳು ಮೊಮ್ಮೊಕ್ಕಳ ಸೇವೆಯಲ್ಲೇ ಜೀವನ ಕಳೆದ ಅಜ್ಜಿ 5 ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ತೀರಿಕೊಂಡಾಗ ಅವಳಿಗೆ ಆಜುಬಾಜು 96. ಏಳು ಹೆಣ್ಣಿನ ನಂತರ ಹುಟ್ಟಿದ ಮೊದಲ ಗಂಡೇ ನನ್ನಪ್ಪ. ಮನೆತುಂಬ ಅಕ್ಕ-ತಂಗಿಯರ ಜವಾಬ್ದಾರಿ, ಏನಾದರು ಮಾಡಲೇಬೇಕೆಂಬ ತುಡಿತದ  ಅಪ್ಪ ಮಿಲ್ಟ್ರಿ ಸೇರಿದಾಗ ಅವನಿಗೆ 16. ದೊಡ್ಡ ಮಗ ಕೈಬಿಟ್ಟಂತೇ, ಮಿಲ್ಟ್ರಿಗೆ ಹೋದೋರು ಯಾರೂ ಜೀವಂತ ವಾಪಾಸ್ ಬರೋದೇ ಇಲ್ಲ ಎಂಬಂತಿದ್ದ ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜಿ ಗಟ್ಟಿ ಮನಸ್ಸು ಮಾಡಿ ಕಳಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದರಂತೆ. ಕನ್ನಡವೊಂದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರೆ ಭಾಷೆ ಬಾರದ ಅಪ್ಪ ಮಿಲ್ಟ್ರಿ ಸೇರಿದಾಗ 'ಅಮ್ಮ ನಂಗೆ ಹಿಂದೀಲಿ ಉಪ್ಪಿಗೆ ಎಂತ ಹೇಳ್ತಾ ಹೇಳಿ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲೆ. ಅದ್ಕೆ ಒಂದೊಂದು ಸಲ ಉಪ್ಪು ಕಮ್ಮಿ ಇದ್ರೂ ಹಂಗೆ ಊಟ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದಿ' ಎಂದು ಕಾಗದ ಬರೆದಿದ್ದನ್ನು ಅಜ್ಜಿ ತುಂಬಾ ಸಲ ನೆನೆಸಿಕೊಂಡು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಮೊದಲ ಗಂಡು ಮಗನಿಗೆ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳೇ ಆದರೂ ಒಂದು ದಿನವೂ ಆಕೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಅಸಡ್ಡೆಯಿಂದ ನೋಡಿದ್ದಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿ ಸಲ ಮನೆಯಿಂದ ಶಿವಮೊಗ್ಗೆಗೆ ಹೊರಡುವಾಗಲೂ 'ಮತ್ತ್ಯಾವಾಗ ಬತ್ತ್ಯೇ ಪುಟ್ಟಿ?' ಎಂದು ಕೇಳುತಿದ್ದ ಆಕೆಯ ಅಸೆ ಕಂಗಳು ನಂಗಿನ್ನೂ ನೆನಪಿವೆ. ಗಂಡ ಎಳವೆಯಲ್ಲೇ ತೀರಿಹೋಗಿದ್ದರೂ ಆಕೆಯ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ತಂಗಿಯಂತೆ

While reading travelogues online I came across this small waterfall called Mookanamane falls. This is also called Mookanamane Abbi falls. Two of the blogs I read mentioned that this can be done in a day and so we chose one fine Saturday and left Bengaluru around 5.30 in the morning. Hassana-Mangaluru highway was smooth and rains welcomed us past Hassana. We stopped at some scenic spots to click the pictures. Roads increasingly started becoming bad to worse after Hethur and we couldn't go beyond 30km/hr. We finally reached the place which Google Maps pointed but there was neither a sign board nor anybody to ask and we knew we'd to walk for a km or so inside. Not wanting to take the risk we went back few kms and asked a localite in a bus stand and the lady pointed us back to the same place we'd seen earlier. One of the many views from the road We went in till some distance and found a house where there were a couple of cars already parked. So we did the same and st

Elaneer falls is relatively unknown and one of the main reasons why I decided to visit it! We stayed at Thangaali homestay  and the person there said that there is a short route (different from the Kalasa-Samse route) available to the falls and he will even provide a Jeep with the guide. After thinking should we go on our own or take the jeep and guide, friends decided it would be better to take the guide as we don't know the terrain. Jeep which took us to falls Scenic tea plantation on the way After some half hour drive where the path went through some scenic tea plantations and inside a jungle we finally reached the house of the person who was supposed to take us to the falls. Falls was visible from his house and looked quite high. We kept our clothes and other items at his house and started off. Guide was fully prepared with Wellies and full body rain coat! My friend got worried looking at his attire and asked should we also had come like that?! (we ha

World Wide Web true to it's sense connects everything across the web and shows us things and places which otherwise would never have been known so well. A friend while going through Facebook saw somebody's post on Paragliding in Kerala. He rang me up immediately saying something about Vagamon and I first thought he was talking about Vagator in Goa. And as it turns out many people don't even know this place exists! After some research came to know that this small hill station in Idukki is the Paragliding hub of Kerala!  Fly Vagamon  is the institute we flew with. Even the Govt. of Kerala promotes the activity and conducts a Paragliding festival once a year when you can fly for free! After a call to the Fly Vagamon came to know that the flying season will end in two week's time as weather and winds will not be conducive after 3rd week of April and flying will restart only in October next year. Not wanting to miss the opportunity we packed our bags and headed to Vagam

It was June and I hadn't yet started my Monsoon travels! After a scorching summer where at times days touched 40 degrees, Bengaluru was unbearable. It was still first week of June but literally every homestay we called up was booked for the weeked. After alot of research and calling up more than 15 places we finally got the accomodation at   Hidden Valley . (More about the place and Devigudda in another blog) Homestay guy suggested this small waterfalls called Shankar falls but said there is no guarantee about the quantity of water as the rains haven't picked up yet. We decided to give it a try neverthless and proceeded towards Aldur. After Aldur take the route that goes to Sringeri and travel for some 6 kms (after passing Bannur on the way) comes a small tea stall which is called Shankar falls tea stall. There was only one other car parked and we felt good thinking early morning drive was a good idea! After talking with the shop owner for few minutes we proceeded toward t